Գրքի վերլուծություն...
Օրեր առաջ ավարտեցի ամիսներ առաջ սկսածս գիրքը: Կարդում էի <<Հարրի Փոթերը և Կիսարյուն Արքայազնը>> գիրքը: Կարդում էի և պատկերացնում, որ ես եմ գրքի գլխավոր հերոսը, և ինչ կատարվում է, ինձ հետ է կատարվում: Երբ սկսեցի կարդալ վեցերորդ հատորը, կարդում էի շաա՜տ դանդաղ, օրական՝ 20 էջ, քանի որ սկիզբը շատ անհետաքրքիր էր: Երբ կարդում էի սկզբի 50 էջը, ինձ թվում էր, որ կարդում եմ Ժյուլ Վեռնի <<Գանձերի կղզին>> գրքի նավի նկարագրումը, քանի որ ամեն մանրուք գրված էր շատ մանրամասն և շատ երկար: Գիրքը կարդալուց ինձ զգացել եմ և՛ վատ, և՛ լավ: Գրքի վերջում մահացավ իմ ամենասիրելի հերոսը՝դպրոցի տնօրենը: Կարդալուց ես հուզվելի էի և լցվել ատելությամբ դեպի այն մարդը, ով որ սպանել էր նրան:
Comments
Post a Comment